Toen begin dit jaar het coronavirus in Nederland uitbrak veranderde er in korte tijd voor ons allemaal héél erg veel. Niet meer naar school, geen bezoekje meer aan oma en opa, zoveel mogelijk thuiswerken en kerken, buurthuizen en sportclubs sloten de deuren. Op de televisie keken we naar persconferenties waar nieuwe maatregelen werden afgekondigd. De maatregelen kwamen voor mij even onverwacht als voor iedereen. 'Is dit het juiste moment om politieke vragen te stellen of een debat aan te vragen?' heb ik me een paar keer afgevraagd.
Het begin van de crisis was geen moment om eens rustig te gaan zitten debatteren. Het was pompen of verzuipen. Met een stuk of achtendertig kapiteins (alle raadsleden, wethouders én de burgemeester van Terneuzen opgeteld) kun je ook geen schip besturen in een storm. Daarnaast moesten we als gemeenteraad op zoek naar een andere vergaderlocatie waar we anderhalve meter afstand konden houden. Gelukkig vonden we een plek op het podium van het Scheldetheater waar we nu nog steeds veilig bij elkaar kunnen komen voor de raadsvergaderingen. Al hoop ik dat we natuurlijk snel weer plaats moeten maken voor het échte theater!
Na de eerste golf
Toen het aantal besmettingen in de zomer terugliep spraken steeds meer raadsleden zich uit voor een grotere rol van de gemeenteraad. We konden tot dan toe alleen achteraf zeggen wat we van het besluit van de burgemeester en de Veiligheidsregio vonden en niet met eigen ideeën komen. Dat gebrek aan debat was weinig democratisch. Het hele idee is namelijk dat de gemeenteraad de kaders stelt en het college van burgemeester en wethouders daarna binnen de lijnen van de gemeenteraad haar beleid kan uitvoeren. Soms wil je als raadslid die lijnen heel nauw tekenen en soms is het goed om meer bewegingsvrijheid te geven.
Er is nog een andere reden dat ik debat vooraf belangrijk vind. Dat is omdat het voor iedereen vooraf duidelijk maakt wat de regels zijn en wie de besluiten neemt. Om dat helder te krijgen heb ik schriftelijke vragen gesteld aan het college van B&W. Daarin vroeg ik om een gedetailleerde uitleg van de besluiten rondom corona die genomen kunnen worden en wie die mocht nemen. Daarnaast wilde ik weten welk draaiboek het college van B&W of de Veiligheidsregio zélf had voor het opschalen en afbouwen van maatregelen. Wanneer grijpen we dan in met extra maatregelen? Wanneer schroeven we ze lokaal weer terug om zo niet langer dan noodzakelijk de vrijheid van inwoners en ondernemers te beperken?
We mogen als Terneuzen denk ik trots zijn op hoe onze burgemeester zijn werk doet als voorzitter van de Veiligheidsregio. Transparant en open voor vragen zoals hij ze nu al een hele tijd wekelijks beantwoord bij lokale omroep GO-FM. Daarnaast hebben we op mijn voorstel een maandelijks ‘coronavragen-moment’ op de agenda van de gemeenteraad gezet. Zo konden we de burgemeester en wethouder bevragen over de acties van de Veiligheidsregio en de GGD. Tijdens zo’n vragenmoment heb ik gepleit voor méér testlocaties in Zeeuws-Vlaanderen toen er alleen nog maar een locatie in Terneuzen was deze zomer. Gelukkig hoeven nu ook inwoners van Sluis en Hulst minder ver te reizen om zich op corona te laten testen.
Democratische uitlaatklep
Toen ik voor het eerst aan deze blog begon was de eerste golf nét achter de rug. Het was een verwarrende tijd geweest met meer vragen dan antwoorden. Als gemeenteraadslid is dat moeilijk. Je kunt de burgemeester en wethouders moeilijk vragen stellen als zij óók geen antwoord weten. Dat is nu anders. We leren steeds meer over het virus. Mensen uiten zich ook steeds feller. In de politiek moet ruimte zijn voor vragen én voor het antwoord daarop, zeker als het gaat om de coronamaatregelen.
In de gemeenteraad proberen mijn collega’s en ik de stemmen en meningen van de inwoners te verwoorden. Als mantelzorger ben ik erg voorzichtig met corona. Wat mij betreft hadden we zelf eerder lokale maatregelen genomen zoals een mondkapjesplicht in gemeentelijke gebouwen. Daarnaast staan collega’s die voorstellen deden over het toch eerder of anders opengaan. En dat is positief. Het politieke debat, óók lokaal, is een uitlaatklep van het maatschappelijke debat. Het geeft een plek voor allerlei verschillende meningen en ideeën. Ook nu het aantal besmettingen en patiënten weer oploopt in de tweede golf. Liever heb ik een gemeenteraad met meningsverschillen die zoekt naar oplossingen voor onze inwoners en ondernemers in deze moeilijke tijd, dan een lege raadszaal met enkel het geluid van pannengekletter en fluitjes op de achtergrond.
Jos
Het begin van de crisis was geen moment om eens rustig te gaan zitten debatteren. Het was pompen of verzuipen. Met een stuk of achtendertig kapiteins (alle raadsleden, wethouders én de burgemeester van Terneuzen opgeteld) kun je ook geen schip besturen in een storm. Daarnaast moesten we als gemeenteraad op zoek naar een andere vergaderlocatie waar we anderhalve meter afstand konden houden. Gelukkig vonden we een plek op het podium van het Scheldetheater waar we nu nog steeds veilig bij elkaar kunnen komen voor de raadsvergaderingen. Al hoop ik dat we natuurlijk snel weer plaats moeten maken voor het échte theater!
Na de eerste golf
Toen het aantal besmettingen in de zomer terugliep spraken steeds meer raadsleden zich uit voor een grotere rol van de gemeenteraad. We konden tot dan toe alleen achteraf zeggen wat we van het besluit van de burgemeester en de Veiligheidsregio vonden en niet met eigen ideeën komen. Dat gebrek aan debat was weinig democratisch. Het hele idee is namelijk dat de gemeenteraad de kaders stelt en het college van burgemeester en wethouders daarna binnen de lijnen van de gemeenteraad haar beleid kan uitvoeren. Soms wil je als raadslid die lijnen heel nauw tekenen en soms is het goed om meer bewegingsvrijheid te geven.
Er is nog een andere reden dat ik debat vooraf belangrijk vind. Dat is omdat het voor iedereen vooraf duidelijk maakt wat de regels zijn en wie de besluiten neemt. Om dat helder te krijgen heb ik schriftelijke vragen gesteld aan het college van B&W. Daarin vroeg ik om een gedetailleerde uitleg van de besluiten rondom corona die genomen kunnen worden en wie die mocht nemen. Daarnaast wilde ik weten welk draaiboek het college van B&W of de Veiligheidsregio zélf had voor het opschalen en afbouwen van maatregelen. Wanneer grijpen we dan in met extra maatregelen? Wanneer schroeven we ze lokaal weer terug om zo niet langer dan noodzakelijk de vrijheid van inwoners en ondernemers te beperken?
We mogen als Terneuzen denk ik trots zijn op hoe onze burgemeester zijn werk doet als voorzitter van de Veiligheidsregio. Transparant en open voor vragen zoals hij ze nu al een hele tijd wekelijks beantwoord bij lokale omroep GO-FM. Daarnaast hebben we op mijn voorstel een maandelijks ‘coronavragen-moment’ op de agenda van de gemeenteraad gezet. Zo konden we de burgemeester en wethouder bevragen over de acties van de Veiligheidsregio en de GGD. Tijdens zo’n vragenmoment heb ik gepleit voor méér testlocaties in Zeeuws-Vlaanderen toen er alleen nog maar een locatie in Terneuzen was deze zomer. Gelukkig hoeven nu ook inwoners van Sluis en Hulst minder ver te reizen om zich op corona te laten testen.
Democratische uitlaatklep
Toen ik voor het eerst aan deze blog begon was de eerste golf nét achter de rug. Het was een verwarrende tijd geweest met meer vragen dan antwoorden. Als gemeenteraadslid is dat moeilijk. Je kunt de burgemeester en wethouders moeilijk vragen stellen als zij óók geen antwoord weten. Dat is nu anders. We leren steeds meer over het virus. Mensen uiten zich ook steeds feller. In de politiek moet ruimte zijn voor vragen én voor het antwoord daarop, zeker als het gaat om de coronamaatregelen.
In de gemeenteraad proberen mijn collega’s en ik de stemmen en meningen van de inwoners te verwoorden. Als mantelzorger ben ik erg voorzichtig met corona. Wat mij betreft hadden we zelf eerder lokale maatregelen genomen zoals een mondkapjesplicht in gemeentelijke gebouwen. Daarnaast staan collega’s die voorstellen deden over het toch eerder of anders opengaan. En dat is positief. Het politieke debat, óók lokaal, is een uitlaatklep van het maatschappelijke debat. Het geeft een plek voor allerlei verschillende meningen en ideeën. Ook nu het aantal besmettingen en patiënten weer oploopt in de tweede golf. Liever heb ik een gemeenteraad met meningsverschillen die zoekt naar oplossingen voor onze inwoners en ondernemers in deze moeilijke tijd, dan een lege raadszaal met enkel het geluid van pannengekletter en fluitjes op de achtergrond.
Jos
