Wat betekent dat nou, het politieke midden? Moeilijke verhalen, van moeilijk kijkende mannen en vrouwen in Den Haag. Laten we hen even allemaal vergeten, laten we praten over wat een keuze voor het midden op lokaal niveau kan betekenen; voor jou, je ouders, je buurman, je lerares of je collega’s.
Eerst een korte uitleg. In Nederland worden politici ingedeeld in links en rechts. Dit heeft te maken met hun standpunten over belasting, zorg, loon en justitie. Links en rechts hebben altijd ruzie met elkaar, de een vind dat de overheid over alles de baas moet zijn (links) en de ander vind dat alles aan bedrijven en directeuren over moet worden gelaten (rechts). Als links en recht het met elkaar eens proberen te worden sluiten ze een compromis, dit is een afspraak waar eigenlijk geen van beide echt blij mee is maar dat midden tussen hun standpunten ligt. Een beetje overheid en een beetje markt. Doordat deze twee zo ver uit elkaar liggen is de samenwerking moeilijk en wordt er meestal meer gepraat of ruzie gemaakt dan dat er beslissingen worden genomen.
Tegenover het conflict van links-rechts staat het politieke midden. Het politieke midden heeft ook standpunten over loon, justitie, belasting en zorg maar kiest niet voor markt, noch overheid. Het midden of het centrum kiest voor de mensen. Als jij iets wil doen, en dat kan gaan over een bedrijf starten tot een sponsorloop organiseren. Dan moeten markt en overheid jou daar in steunen, ze moeten je niet het werk, de verantwoordelijkheid en het plezier uit handen nemen. Is het midden dan één groot compromis? Nee zeker niet, gelukkig niet. Het midden betekent dus enkel dat er voor mensen wordt gekozen boven organisaties.
Toen ik iets over armoede wilde weten in de gemeente Terneuzen ben ik niet naar de gemeente gestapt, maar naar de voedselbank en het Leger des Heils. Op het moment dat ik hoorde over teruglopende winst aan de grens door benzine accijns. Schreef ik niet naar het hoofdkantoor van Shell, maar ging ik naar het pompstation op de hoek. Het met mensen praten en hun kennis, kunde en ervaringen gebruiken om me in het onderwerp te verdiepen, dat is het politieke midden.
Een gemeente die door mensen wordt gerund en niet door bedrijven, banken, overheden of instanties, dat is mijn doel. Mensen een stem geven, naar hen luisteren en gebaseerd op mijn christelijke waarden keuzes maken. Wanneer ik die keuzes dan heb gemaakt kom ik ook weer terug om te kijken hoe het uitwerkt, bij te sturen en mijn beslissingen uit te leggen. Zo begint het proces weer opnieuw; luisteren, beslissen, terugkoppelen. De politiek van het midden, mijn politiek.
Jos van Ginneken.
Eerst een korte uitleg. In Nederland worden politici ingedeeld in links en rechts. Dit heeft te maken met hun standpunten over belasting, zorg, loon en justitie. Links en rechts hebben altijd ruzie met elkaar, de een vind dat de overheid over alles de baas moet zijn (links) en de ander vind dat alles aan bedrijven en directeuren over moet worden gelaten (rechts). Als links en recht het met elkaar eens proberen te worden sluiten ze een compromis, dit is een afspraak waar eigenlijk geen van beide echt blij mee is maar dat midden tussen hun standpunten ligt. Een beetje overheid en een beetje markt. Doordat deze twee zo ver uit elkaar liggen is de samenwerking moeilijk en wordt er meestal meer gepraat of ruzie gemaakt dan dat er beslissingen worden genomen.
Tegenover het conflict van links-rechts staat het politieke midden. Het politieke midden heeft ook standpunten over loon, justitie, belasting en zorg maar kiest niet voor markt, noch overheid. Het midden of het centrum kiest voor de mensen. Als jij iets wil doen, en dat kan gaan over een bedrijf starten tot een sponsorloop organiseren. Dan moeten markt en overheid jou daar in steunen, ze moeten je niet het werk, de verantwoordelijkheid en het plezier uit handen nemen. Is het midden dan één groot compromis? Nee zeker niet, gelukkig niet. Het midden betekent dus enkel dat er voor mensen wordt gekozen boven organisaties.
Toen ik iets over armoede wilde weten in de gemeente Terneuzen ben ik niet naar de gemeente gestapt, maar naar de voedselbank en het Leger des Heils. Op het moment dat ik hoorde over teruglopende winst aan de grens door benzine accijns. Schreef ik niet naar het hoofdkantoor van Shell, maar ging ik naar het pompstation op de hoek. Het met mensen praten en hun kennis, kunde en ervaringen gebruiken om me in het onderwerp te verdiepen, dat is het politieke midden.
Een gemeente die door mensen wordt gerund en niet door bedrijven, banken, overheden of instanties, dat is mijn doel. Mensen een stem geven, naar hen luisteren en gebaseerd op mijn christelijke waarden keuzes maken. Wanneer ik die keuzes dan heb gemaakt kom ik ook weer terug om te kijken hoe het uitwerkt, bij te sturen en mijn beslissingen uit te leggen. Zo begint het proces weer opnieuw; luisteren, beslissen, terugkoppelen. De politiek van het midden, mijn politiek.
Jos van Ginneken.