Op donderdag 13 februari was ik opnieuw te gast bij de bewoners van de Lorentzlaan in Serlippens. Zoals beloofd kwam ik terug om verder te praten en geheel naar mijn stijl, persoonlijk terug te koppelen wat ik allemaal voor hen heb gedaan. De avond ging over de overlast, de nieuwe ervaringen met gemeente en overlast en mijn persoonlijke campagne.
De secretaris van de wijkvereniging kon mij vertellen dat de Zuidlandschool waar de vereniging vergadert geen last heeft van de jongeren bij de voetbalkooi. De directeur van De Hoogte had andere verhalen. De jongens en meisjes zitten naar schooltijd bij de basisschool in het fietsenhok en in de portiek. Iedere ochtend gaan medewerkers over het schoolplein om de rotzooi op te ruimen. De jongeren zitten daar bij slecht weer omdat ze nergens anders naartoe kunnen. Het vuil bestaat uit lege verpakkingen, gebroken glas en zelfs joints.
Toen ik zelf een paar weken terug een mevrouw van de politie aan de lijn had die beweerde lid te zijn van een ‘’overlastgroep’’ in Terneuzen kon zij mij ook melden dat er al twee jaar geen overlast was gemeld. Dit is onmogelijk als de verhalen van de buurtbewoners kloppen. Er lijkt dus een gebrek aan communicatie, een fout in het systeem of een overheid die overlast wil ontkennen. Omdat ik geen zicht krijg op de lijsten met overlast melding van gemeente nog politie kan ik dat nu nog niet met zekerheid zeggen. Wel kon de secretaris van de wijkvereniging mij vertellen dat Cees Liefting had gezegd dat de wijk ‘’geen prioriteit’’ heeft.
De secretaris van de wijkvereniging kon mij vertellen dat de Zuidlandschool waar de vereniging vergadert geen last heeft van de jongeren bij de voetbalkooi. De directeur van De Hoogte had andere verhalen. De jongens en meisjes zitten naar schooltijd bij de basisschool in het fietsenhok en in de portiek. Iedere ochtend gaan medewerkers over het schoolplein om de rotzooi op te ruimen. De jongeren zitten daar bij slecht weer omdat ze nergens anders naartoe kunnen. Het vuil bestaat uit lege verpakkingen, gebroken glas en zelfs joints.
Toen ik zelf een paar weken terug een mevrouw van de politie aan de lijn had die beweerde lid te zijn van een ‘’overlastgroep’’ in Terneuzen kon zij mij ook melden dat er al twee jaar geen overlast was gemeld. Dit is onmogelijk als de verhalen van de buurtbewoners kloppen. Er lijkt dus een gebrek aan communicatie, een fout in het systeem of een overheid die overlast wil ontkennen. Omdat ik geen zicht krijg op de lijsten met overlast melding van gemeente nog politie kan ik dat nu nog niet met zekerheid zeggen. Wel kon de secretaris van de wijkvereniging mij vertellen dat Cees Liefting had gezegd dat de wijk ‘’geen prioriteit’’ heeft.
Voor de bewoners is het duidelijk, er moet iets gebeuren. Zij zelf geven duidelijk aan dat de échte criminelen gestraft moeten worden en de jongeren die er omheen hangen een blik op de toekomst moet worden geboden. Een straathoekwerker (iemand die de jongens al kennen) zou een uitkomst zijn. Een jonge gast die al bekend is met de jongeren en als ervaringsdeskundige met de gemeente of Jeugd en Jongerenwerk aan de slag kan. Er moet een band met de jongeren op worden gebouwd, dan kun je iets bereiken. Alle ervaringsdeskundigen die ik heb gesproken beamen dit. Ook verlichting zou helpen, dan is er meer zicht op wat er gebeurt.
Het toeval wil dat ik gister (18 februari) langs de voetbalkooi fietste. Daar stond een groep van ongeveer acht jongens, Turks en Nederlands. Met hen heb ik gepraat over problemen en oplossingen. Ten eerste, niets te doen en daarom hangen ze rond op straat. Ten tweede, ze worden geweigerd in cafés omdat ze nog geen 18 zijn. Ten derde, er is niet genoeg verlichting bij de kooi en daarom kunnen ze er niet voetballen en gaan ze maar een beetje ‘’hangen’’. Als laatste maakte ze de opmerking dat de buurthuizen en jeugdhonken als om zes uur dicht gaan. Ze kunnen dus nergens heen en hebben niets te doen.
Door met beide groepen te praten en niet groepen tegen elkaar uit te spelen, is het duidelijk, ze willen hetzelfde. De jongens willen daar ook niet tot ’s avonds laat in het donker zitten hangen en de buurtbewoners voelen zich daar ook onveilig bij. Als jongste kandidaat heb ik door te luisteren naar mensen een mogelijke oplossing kunnen vinden. Beide groepen vinden dat er meer licht bij de voetbalkooi en/of meer activiteiten voor jongeren moeten zijn. Overlast trek ik me aan, daarom wil ik me inzetten om samen met de jongeren en de buurtbewoners het probleem op te lossen. Doen jullie mee?
Jos van Ginneken.
Het toeval wil dat ik gister (18 februari) langs de voetbalkooi fietste. Daar stond een groep van ongeveer acht jongens, Turks en Nederlands. Met hen heb ik gepraat over problemen en oplossingen. Ten eerste, niets te doen en daarom hangen ze rond op straat. Ten tweede, ze worden geweigerd in cafés omdat ze nog geen 18 zijn. Ten derde, er is niet genoeg verlichting bij de kooi en daarom kunnen ze er niet voetballen en gaan ze maar een beetje ‘’hangen’’. Als laatste maakte ze de opmerking dat de buurthuizen en jeugdhonken als om zes uur dicht gaan. Ze kunnen dus nergens heen en hebben niets te doen.
Door met beide groepen te praten en niet groepen tegen elkaar uit te spelen, is het duidelijk, ze willen hetzelfde. De jongens willen daar ook niet tot ’s avonds laat in het donker zitten hangen en de buurtbewoners voelen zich daar ook onveilig bij. Als jongste kandidaat heb ik door te luisteren naar mensen een mogelijke oplossing kunnen vinden. Beide groepen vinden dat er meer licht bij de voetbalkooi en/of meer activiteiten voor jongeren moeten zijn. Overlast trek ik me aan, daarom wil ik me inzetten om samen met de jongeren en de buurtbewoners het probleem op te lossen. Doen jullie mee?
Jos van Ginneken.