De naasten liefhebben als jezelf, dat is zo gemakkelijk nog niet.
Hoe doe je dat én hoe organiseer je dit. Hierover is op donderdag 21 december
een avond georganiseerd door het Platform Kerken in Terneuzen. Dit is het
overleg tussen een grote groep kerken in Terneuzen, van de Kandelaar
(evangelische) tot de PKN Hoek en van de gereformeerde kerken tot mijn eigen
katholieke kerk. Een gezelschap uit allerlei kerken in Terneuzen, die zich
graag voor de ander in wil zetten.
In de opening werd gesproken over hoe wij allen
het zout der aarde zijn. Wij moeten als christenen naar elkaar omzien. Deze
inleiding werd gegeven door een afgevaardigde van de evangelische kerk in
Terneuzen. De avond draaide om de presentatie gegeven door de leider van stichting Present Nederland. Dit is
een organisatie die, zoals ze het zelf omschrijft ‘’een brug slaat tussen mensen
die hulp willen bieden en mensen die hulp nodig hebben’’. Om misverstanden uit
de wereld te krijgen. Present doet niet aan langdurige hulp, dit past ook niet
bij hoe de stichting in elkaar steekt.
Het vrijwilligerswerk van Present werkt als
volgt; er meldt zich een groep bij een lokale stichting present, bijvoorbeeld
een kerkgenootschap uit Terneuzen. Zij geven aan wat ze kunnen en willen, hebben
ze klussers, sporters, schilders of vooral toch koks in huis? Er
komt uit dat de hele groep wel kan tuinieren en hier ook zin in heeft. Er wordt
dan een vrager voor dit vrijwilligerswerk gezocht. De aanbieder van het
vrijwilligerswerk en de vrager van de hulp en maken ze kennis. Wanneer
het klikt dan pakken ze dat vreselijk rommelige voortuintje waar nou echt iets
aan moest gebeuren aan. Snel, simpel en vooral oplossingsgericht.
De kerkleiders staan hier voor open. Als christen heb je de plicht
anderen te helpen, dit ben ik roerend met hen eens. God dienen is mensen dienen.
Nu zijn er natuurlijk altijd neeroepers en we hadden er ook nu één in de zaal; wethouder Co van Schaik
(PvdA) en één van de ambtenaren. De houding was in opzet open máár, alles moest
wel onder controle van de gemeente blijven. Want de gemeente is natuurlijk voor
alles verantwoordelijk en de kerken moet zich dan maar aansluiten bij een van de
gemeentelijke vrijwilligersorganisaties. Met de mening van deze wethouder heb
ik als CDA’er drie problemen,namelijk.
Een; De wethouder maakt een denkfout, hij
lijkt langdurige specialistische zorg door elkaar te halen met het doen van
vrijwilligerswerk waarmee één probleem per keer wordt opgelost. Het schoffelen
van een tuintje, het wandelen met de rolstoel of het samen de kinderen van een
bijstandsmoeder een dagje mee uitnemen is iets anders dan een medische
behandeling die door een specialist moet worden uitgevoerd.
Twee; Wanneer de kerken zich maar bij de gemeente
aan moeten sluiten schendt de wethouder een belangrijk principe; de scheiding
van kerk en staat. Net zo min als dat de bisschop, imam of dominee in het vak
van Burgemeester en wethouder zit, moet de PvdA voorman niet
proberen op de kansel of preekstoel te klauteren.
Geef de kerken de ruimte om vanuit hun overtuiging mensen te helpen en zo
professionele hulpverleners niet teveel werk te geven.
Drie; De opzet zoals de wethouder het in zijn hoofd heeft is
top-down. De gemeente (draaiende van uw belastinggeld) moet alles in handen
houden. Op deze manier moeten er mensen worden gezocht om vrijwilligerswerk te
doen, in plaats van de gemotiveerde bevolking te laten doen waar zij goed in is en wat zij wil.
Het helpen van elkaar zoals de kerken dat willen doen sluit
perfect aan bij de campagne leus van het CDA; trek jij het je aan? De kerken én
hun leden antwoorden met een volmondig ja! Op deze manier maken we Terneuzen
samen mooier en leefbaarder. Met christelijke waarden én menselijke politiek.
Jos van Ginneken.
Hoe doe je dat én hoe organiseer je dit. Hierover is op donderdag 21 december
een avond georganiseerd door het Platform Kerken in Terneuzen. Dit is het
overleg tussen een grote groep kerken in Terneuzen, van de Kandelaar
(evangelische) tot de PKN Hoek en van de gereformeerde kerken tot mijn eigen
katholieke kerk. Een gezelschap uit allerlei kerken in Terneuzen, die zich
graag voor de ander in wil zetten.
In de opening werd gesproken over hoe wij allen
het zout der aarde zijn. Wij moeten als christenen naar elkaar omzien. Deze
inleiding werd gegeven door een afgevaardigde van de evangelische kerk in
Terneuzen. De avond draaide om de presentatie gegeven door de leider van stichting Present Nederland. Dit is
een organisatie die, zoals ze het zelf omschrijft ‘’een brug slaat tussen mensen
die hulp willen bieden en mensen die hulp nodig hebben’’. Om misverstanden uit
de wereld te krijgen. Present doet niet aan langdurige hulp, dit past ook niet
bij hoe de stichting in elkaar steekt.
Het vrijwilligerswerk van Present werkt als
volgt; er meldt zich een groep bij een lokale stichting present, bijvoorbeeld
een kerkgenootschap uit Terneuzen. Zij geven aan wat ze kunnen en willen, hebben
ze klussers, sporters, schilders of vooral toch koks in huis? Er
komt uit dat de hele groep wel kan tuinieren en hier ook zin in heeft. Er wordt
dan een vrager voor dit vrijwilligerswerk gezocht. De aanbieder van het
vrijwilligerswerk en de vrager van de hulp en maken ze kennis. Wanneer
het klikt dan pakken ze dat vreselijk rommelige voortuintje waar nou echt iets
aan moest gebeuren aan. Snel, simpel en vooral oplossingsgericht.
De kerkleiders staan hier voor open. Als christen heb je de plicht
anderen te helpen, dit ben ik roerend met hen eens. God dienen is mensen dienen.
Nu zijn er natuurlijk altijd neeroepers en we hadden er ook nu één in de zaal; wethouder Co van Schaik
(PvdA) en één van de ambtenaren. De houding was in opzet open máár, alles moest
wel onder controle van de gemeente blijven. Want de gemeente is natuurlijk voor
alles verantwoordelijk en de kerken moet zich dan maar aansluiten bij een van de
gemeentelijke vrijwilligersorganisaties. Met de mening van deze wethouder heb
ik als CDA’er drie problemen,namelijk.
Een; De wethouder maakt een denkfout, hij
lijkt langdurige specialistische zorg door elkaar te halen met het doen van
vrijwilligerswerk waarmee één probleem per keer wordt opgelost. Het schoffelen
van een tuintje, het wandelen met de rolstoel of het samen de kinderen van een
bijstandsmoeder een dagje mee uitnemen is iets anders dan een medische
behandeling die door een specialist moet worden uitgevoerd.
Twee; Wanneer de kerken zich maar bij de gemeente
aan moeten sluiten schendt de wethouder een belangrijk principe; de scheiding
van kerk en staat. Net zo min als dat de bisschop, imam of dominee in het vak
van Burgemeester en wethouder zit, moet de PvdA voorman niet
proberen op de kansel of preekstoel te klauteren.
Geef de kerken de ruimte om vanuit hun overtuiging mensen te helpen en zo
professionele hulpverleners niet teveel werk te geven.
Drie; De opzet zoals de wethouder het in zijn hoofd heeft is
top-down. De gemeente (draaiende van uw belastinggeld) moet alles in handen
houden. Op deze manier moeten er mensen worden gezocht om vrijwilligerswerk te
doen, in plaats van de gemotiveerde bevolking te laten doen waar zij goed in is en wat zij wil.
Het helpen van elkaar zoals de kerken dat willen doen sluit
perfect aan bij de campagne leus van het CDA; trek jij het je aan? De kerken én
hun leden antwoorden met een volmondig ja! Op deze manier maken we Terneuzen
samen mooier en leefbaarder. Met christelijke waarden én menselijke politiek.
Jos van Ginneken.